عین الدوله یا همان “اتابک” مشهور نوه ی فتحعلیشاه قاجار، متولد سنه ۱۲۲۴ هجری شمسی در دارالفنون تحصیل کرد.
به یاد دارید که دارالفنون اولین مؤسسه ی شبیه به دانشگاه در ایران است که در زمان ناصرالدین شاه در خیابان ناصرخسرو تأسیس شد.
ایده ی اولیه ی ایجاد این مؤسسه توسط امیرکبیر با هدف ارتقاء سطح علمی ایرانیان برای جبران کمبودی که در زمینه ی آموزش عالی می دید بنا نهاده شد. بعد از سفر به روسیه، امیرکبیر فکر کرده بود سطح علم که بالا برود بالطبع فرهنگ هم بهبود خواهد یافت.
غافل از اینکه از همان زمان به تجربه گفته شده علم لزوماً شعور و فرهنگ به ارمغان نمی آورد.
با توجه به کمالات و شجره نامه ی درخشانش، عین الدوله چند سالی حاکم تهران بود. حکایت است روزی مردی شکایت به نزد وی برد که جوانی به دخترش تجاوز به عنف کرده است.
عین الدوله دستور داد چند تکه زیورآلات طلا به دختر آویخته و آوردندش. چهار تن از فراشان گردن کلفت خود را فرمان داد به دختر حمله کرده و سعی در ربودن زیورآلات نمایند. حالا اینکه چطور را نمی دانیم ولی گویا این اجداد شعبان بی مخ “موفق” به باز کردن هیچکدام از زیورآلات نمی شوند.
عین الدوله، حاکم شهر و مجری عدل رو به پدر دختر کرده و افاضه می فرماید “مرغ اگه خودش نخواد نوک به پشت خروس نمی زنه!
این که توانست از پس چهار نفر برآید چطور نتوانسته مقابل یک نفر مقاومت کند تا دست به نهانگاه اش نکند!” قریب به یک قرن و نیم از آن روزگار می گذرد.
نمی دانم چگونه است که نه فقط اروپا، بلکه همه ی دنیا ترقی می کنند و ما وا می ترقیم!